Таварышы!

Вось, сёння выявілася такая акалічнасць: я - прастасаванка... ня ведаю, якія эмоцыі павінна выказваць... але... але мне добра жыць і так... І, відаць, ніякай спадчыннай апазіцыйнасці ў мяне няма.. Вось...

Але гонар за таленты сваёй краіны я адчуваю...!!!



читать дальшеЯўгенія Янішчыц.

*****

Ты пакліч мяне. Пазаві.

Там заблудзімся ў хмельных травах.

Пачынаецца ўсё з любві,

Нават самая простая ява.

І тады душой не крыві

На дарозе жыцця шырокай.

Пачынаецца ўсё з любві -

Першы поспех і першыя крокі.

Прыручаюцца салаўі,

І змяняюцца краявіды.

Пачынаецца ўсё з любві -

Нават ненавісць і агіда...

Ты пакліч мяне. Пазаві.

Сто дарог за маімі плячыма.

Пачынаецца ўсё з любві,

А інакш і жыць немагчыма.



******

Ні на міг, ні на век - не твая.

Так і трэба, відаць, так і трэба!

Распрыгонена сцежка мая

Аж да самага хмарнага неба.



Пажадаю імклівай хады.

Не спаткаю ужо, не спытаю.

...Капытамі на снезе сляды

І на волі маёй - капытамі.



*******

Раіса Баравікова

****

Чаму? Навошта? - што ні дзень

з пытання.

Вышукваеш нуды маёй прычыны,

а я заўсёды думала, мужчыны

ніколі не ўдаюцца ў сэнс кахання.



Як часам незаўважна ўскрыліць мара,

надзея ўспыхне з аднае ўсмешкі,

хто знае, на якіх кастрах згараем,

раздзьмухваем якія галавешкі?..



Дзеля чаго? Спрадвечная пакута.

Чакаем ночы, каб не спаць да дня.

Адзін гаворыць - мёд,

другі - атрута,

і кожны выпіць хоча ўсё да дна.