Таварышы!
Вось, сёння выявілася такая акалічнасць: я - прастасаванка... ня ведаю, якія эмоцыі павінна выказваць... але... але мне добра жыць і так... І, відаць, ніякай спадчыннай апазіцыйнасці ў мяне няма.. Вось...
Але гонар за таленты сваёй краіны я адчуваю...!!!
читать дальшеЯўгенія Янішчыц.
*****
Ты пакліч мяне. Пазаві.
Там заблудзімся ў хмельных травах.
Пачынаецца ўсё з любві,
Нават самая простая ява.
І тады душой не крыві
На дарозе жыцця шырокай.
Пачынаецца ўсё з любві -
Першы поспех і першыя крокі.
Прыручаюцца салаўі,
І змяняюцца краявіды.
Пачынаецца ўсё з любві -
Нават ненавісць і агіда...
Ты пакліч мяне. Пазаві.
Сто дарог за маімі плячыма.
Пачынаецца ўсё з любві,
А інакш і жыць немагчыма.
******
Ні на міг, ні на век - не твая.
Так і трэба, відаць, так і трэба!
Распрыгонена сцежка мая
Аж да самага хмарнага неба.
Пажадаю імклівай хады.
Не спаткаю ужо, не спытаю.
...Капытамі на снезе сляды
І на волі маёй - капытамі.
*******
Раіса Баравікова
****
Чаму? Навошта? - што ні дзень
з пытання.
Вышукваеш нуды маёй прычыны,
а я заўсёды думала, мужчыны
ніколі не ўдаюцца ў сэнс кахання.
Як часам незаўважна ўскрыліць мара,
надзея ўспыхне з аднае ўсмешкі,
хто знае, на якіх кастрах згараем,
раздзьмухваем якія галавешкі?..
Дзеля чаго? Спрадвечная пакута.
Чакаем ночы, каб не спаць да дня.
Адзін гаворыць - мёд,
другі - атрута,
і кожны выпіць хоча ўсё да дна.